Hanne Decoutere danst in De Klas van Frieda en Het Swingpaleis @ Belgische Babes Movies

Hanne Decoutere danst in De Klas van Frieda en Het Swingpaleis, Vlaamse nieuwsankers laten zich helemaal gaan op de dansvloer.

 In 'De Klas van Frieda' namen gisterenavond de nieuwsankers van de VRT en VTM het tegen elkaar op. Niet alleen op de schoolbanken, maar ook in een heuse dance battle .

Nieuwsankers op de dansvloer, het is eens wat anders. Op de tonen van Gusttavo Lima's 'Balada' moesten eerst Hanne Decoutere en Wim De Vilder en daarna Danny Verstraeten en Elke Pattyn het voorbeeld van enkele kleurrijke dansers volgen. De jury, bestaande uit presentatrice Frieda Van Wijck en gast Pascal Smet, Vlaams minister van Onderwijs, gaf zijn oordeel. Hanne Decoutere -die in een vorig leven nog bij 'Het Swingpaleis' en K3 danste - en Wim De Vilder brachten het er volgens hen het best vanaf op deze foto's en filmpje.

Nieuws vs. Journaal in De Klas van Frieda (Eén)

Als het om kijkcijfers gaat, moet Het nieuws van VTM het elke dag afleggen tegen Het journaal van Eén. Welke nieuwsdienst over de knapste koppen beschikt, is een vraag voor Frieda Van Wijck.

In het nieuwe seizoen van De klas van Frieda laat zij Dany Verstraeten en Elke Pattyn voor VTM strijden en dansen tegen Wim De Vilder en Hanne Decoutere van Eén. Andere duels gaan tussen vijftigers Erik Van Looy en Luk Alloo en veertigers Maaike Cafmeyer en Sam Gooris, West-Vlamingen Karl Vanieuwkerke en Guga Baùl en Antwerpenaren Axel Daeseleire en Véronique De Kock en zwangere mama's Katja Retsin en Elke Vanelderen en hun partners Jan Schepens en Regi Penxten. Bij de vakleraren zitten verrassende namen: Siska Schoeters van Studio Brussel over bobslee, presentatrice An Lemmens over de Tweede Wereldoorlog en Kamagurka over judo.

Na drie succesvolle seizoenen zet juffrouw Frieda Van Wijck opnieuw haar klasdeur open, dit keer op zaterdagavond. Vijftig bekende leerlingen waaronder Hanne Decoutere en dertien vakleraren strijden dertien weken lang om die felbegeerde Gouden Frieda.

Elke week ontvangt de juf vier leerlingen in haar klas, bekende Vlaamse mannen en vrouwen, twee duo’s die elkaar ook in het echte leven met een dosis gezonde rivaliteit tegenover elkaar staan. Vijftigers Erik Van Looy en Luk Alloo nemen het op tegen veertigers Maaike Cafmeyer en Sam Gooris, West-Vlamingen Karl Vannieuwkerke en Guga Baùl dagen Antwerpenaren Axel Daeseleire en Véronique De Kock uit en zwangere mama's Katja Retsin en Elke Vanelderen zetten hun tanden in partners Jan Schepens en Regi.

De finalisten van dit seizoen nemen het op tegen de slimste leerlingen van vorige jaar: Marcel Vanthilt en Michiel Devlieger. De Gouden Frieda wordt dus een wisselbeker waar snoeihard voor gestreden wordt.

Net als afgelopen jaren krijgt Frieda elke keer een vakleraar op bezoek. Een bekende Vlaming met een verrassende fascinatie, hobby of interesse geeft daarbij een gastcollege in de klas van juf Van Wijck. Dit seizoen ondervraagt Louis Talpe de klas over paardrijden, vuurt Astrid Bryan vragen af over “the best thing in the whole world”, Disney, weervrouw Sabine Hagedoren praat over diepzeeduiken, weet An Lemmens alles over de Tweede Wereldoorlog en wil minister Pascal Smet zijn ei kwijt over Brazilië.

De klas van Frieda is een laatavondquiz op Eén met Frieda Van Wijck. In 2010 werd het eerste seizoen uitgezonden, in 2011 liep het tweede seizoen. In het voorjaar van 2012 liep het derde seizoen. Vanaf 15 december 2012 tot in 2013 loopt het vierde seizoen op Eén, deze keer wel in een wekelijkse uitzending op zaterdag, waar de finalisten van dit seizoen het zullen opnemen tegen de slimste leerlingen van het vorige jaar.

In 'De klas van Frieda' stelt Frieda Van Wijck elke aflevering vier bekende Vlamingen vragen.

De vier zitten per twee aan een bank en nemen het in vijf rondes tegen elkaar op. In het eindexamen vochten de leerlingen van de slimste bank in de eerste twee seizoenen onder elkaar uit wie de titel van primus van de klas verdient. De winnaar kreeg een vrij waardeloze prijs. In het derde seizoen speelt het winnende duo samen en wordt op het einde van het seizoen een gouden Frieda gegeven aan het beste duo. In het vierde seizoen speelt het beste duo van het seizoen tegen het winnende duo van het vorige seizoen. Ook in dit seizoen krijgt het winnende duo een gouden Frieda.

Hanne Decoutere (Hasselt, 18 januari 1980) is een Belgische journaliste en nieuwslezer op de Vlaamse openbare omroep VRT.

Decoutere studeerde rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven en aan de Universiteit van Parijs. Na deze studies behaalde ze een master in culturele studies. Naast haar studies deed ze aan atletiek en was ze een tijd danseres in Het Swingpaleis en bij K3. In 2012 is ze gehuwd.

In 2005 ging ze aan de slag bij de VRT voor het consumentenprogramma Ombudsjan met Jan Van Rompaey. Vanaf 2006 begon sexy Hanne Decoutere te werken voor de VRT Nieuwsdienst. Tussen 2006 en 2009 was ze politiek journalist voor het programma Terzake en werkte ze mee aan verschillende verkiezingsshows. Vanaf 2010 was ze algemeen verslaggever bij Het Journaal met een specialisatie in asiel en migratie. In 2012 versloeg ze de Franse presidentsverkiezingen vanuit Parijs. Sinds 5 september 2012 is ze nieuwslezer in de plaats van Freek Braeckman, die vanaf dan het praatprogramma Café Corsari ging presenteren. In het politiek programma Niet tevreden stem terug over de lokale verkiezingen van 2012 bracht Decoutere verslag uit over campagneactiviteiten.

Juf Frieda laat ‘Het journaal' vechten tegen ‘Het nieuws'

Vijftig bekende leerlingen en dertien vakleraren strijden er dertien weken lang om die felbegeerde wisselbeker waar het allemaal om draait: de Gouden Frieda.

Elke week ontvangt juf Frieda Van Wijck vier leerlingen in haar klas, twee duo's die elkaar ook in het echte leven met een dosis gezonde rivaliteit tegenover elkaar staan. Vijftigers Erik Van Looy en Luk Alloo nemen het op tegen veertigers Maaike Cafmeyer en Sam Gooris, vtm-ankers Dany Verstraeten en Elke Pattyn binden de strijd aan met VRT Nieuws-ankers Wim De Vilder en Hanne Decoutere, West-Vlamingen Karl Vannieuwkerke en Guga Baùl dagen Antwerpenaren Axel Daeseleire en Véronique De Kock uit en zwangere mama's Katja Retsin en Elke Vanelderen zetten hun tanden in partners Jan Schepens en Regi.

De Gouden Frieda blijft de inzet, want de finalisten van dit seizoen nemen het op tegen de slimste leerlingen van vorige jaar: Marcel Vanthilt en Michiel Devlieger. De Gouden Frieda wordt dus een wisselbeker waar snoeihard voor gestreden wordt.

De rondes
Ook dit jaar leidt juf Frieda haar klas met ijzeren hand in een fluwelen handschoen doorheen vijf rondes en een eindexamen.

Nieuw
In de nagelnieuwe eerste ronde Het eerste lesuur leren de kandidaten elkaar beter kennen aan de hand van zes vragen. Elke bank krijgt drie vragen voorgeschoteld die direct of indirect gelinkt zijn aan de kandidaten van de andere bank.
Hanne Decoutere danst een solo in het Swingpaleis en bij K3.

Klassiekers
De tweede ronde Woordenschat wordt per bank gespeeld. De ene leerling krijgt op het bord achter Frieda een lijst met begrippen te zien rond een bepaald thema. Hij of zij mag elk begrip met één woord omschrijven. Aangezien goeie vrienden aan slechts één woord genoeg hebben, krijgt zijn of haar bankgenoot slechts één kans om het begrip te raden. Zo veel mogelijk begrippen raden in 75 seconden is de boodschap.

De klassiekers van 'De Klas van Frieda' blijven ook dit seizoen op post. Zo moeten de leerlingen samenwerken in Het groepswerk en barst het zweet hen uit bij de zenuwslopende ronde Juist–fout. Net als afgelopen jaren krijgt Frieda elke dag De vakleraar op bezoek. Een bekende Vlaming met een verrassende fascinatie, hobby of interesse geeft daarbij een gastcollege in de klas van juf Van Wijck. Dit seizoen ondervraagt Louis Talpe de klas over paardrijden, vuurt Astrid Bryan vragen af over 'the best thing in the whole world', Disney, weet An Lemmens alles over de Tweede Wereldoorlog en wil minister Pascal Smet zijn ei kwijt over Brazilië.

De finale
Ook dit seizoen spelen de teamleden van één bank samen de finale. Op het einde van elke aflevering speelt de slimste bank Het eindexamen. Ze moeten hun krachten bundelen en proberen samen in een recordtijd tien vragen goed te beantwoorden.

Het antwoord op iedere vraag bestaat uit twee antwoorden. Enkel als beide kandidaten allebei een juist antwoord geven, levert dat een punt op. Vraagt Frieda naar de kleuren van de vlag van Polen, dan antwoordt de ene rood en de andere wit. De leerlingen krijgen tweehonderd seconden de tijd om tien vragen juist te beantwoorden. Hoe sneller ze klaar zijn, hoe hoger ze in het klassement zullen eindigen.

De finale is een razend spannend gevecht tegen de tijd, waarbij de kandidaat zijn of haar ploegmaat bovendien juist moet inschatten. Wie als eerste moet antwoorden, kan zijn teamgenoot uit de wind zetten maar soms ook tot waanzin drijven door steeds het makkelijkste antwoord eerst te geven.

De Gouden Frieda
De vijftig leerlingen in 'De Klas van Frieda' hebben slechts één doel voor ogen: in de finale strijden voor de Gouden Frieda. Vorig jaar kaapten Michiel Devlieger en Marcel Vanthilt het gouden beeld weg. De Gouden Frieda blonk een jaar lang in hun huiskamer. Misschien moeten ze er binnenkort afscheid van nemen, want de Gouden Frieda wordt een wisselbeker.

Kunstenaar Paul Dekker maakte de unieke sculptuur van Frieda Van Wijck. Na twaalf weken weten we wie aan de top van het klassement staat en kans maakt op de Gouden Frieda.

Journaalanker Hanne Decoutere getrouwd

VRT-journaliste Hanne Decoutere (32) is voor de wet getrouwd op het stadhuis van Hasselt. Gisteren was het exact tien jaar geleden dat de uit Kiewit afkomstige Decoutere en haar vriend Geert Stockmans elkaar leerden kennen, een mooie gelegenheid om de relatie te officialiseren.

De journaliste verscheen op hoge hakken en in een korte witte jurk voor schepen Valerie Del Re. Om tien over twaalf stapten bruid en bruidegom stralend naar buiten als meneer en mevrouw Stockmans en volgde een kus op het bordes onder een wolkje witte bloesemblaadjes.

Driewerf journaal: Goedele Wachters, Annelies Van Herck en Hanne Decoutere

Als 'Het journaal' van de VRT nog steeds dé nieuwsreferentie is, en die renommee zich meer dan ooit vertaalt in dolle kijkcijfers, dan heeft dat met véél te maken. Ongetwijfeld ook met nieuwsankers Goedele Wachters (37), Annelies Van Herck (37) en Hanne Decoutere (32): de drie wettelijke erfgenamen van Martine Tanghe blikken de camera in met ogen die empathie doen vermoeden, en leiden wereldbrand en fait divers in met een montere helderheid.

Terwijl ze opgemaakt worden voor de fotosessie, mag ik wat vragen stellen. Waaronder deze: waarom zou het VRT-journaal nog steeds zo'n ijkpunt zijn?

 Hanne Decoutere:  'Wij zijn gidsen in een zee van overvloed'

Goedele Wachters «Kennelijk zijn we nog altijd de referentie voor nieuws op televisie.»

Hanne Decoutere «Het voelt ook vertrouwd aan, denk ik. De mens blijft een gewoontedier, hè. Dus om zeven uur zetten we de televisie aan om naar het VRT-journaal te kijken. Het is een baken.»

Goedele Wachters «Omdat het ook een machine is waar voortdurend aan geschaafd wordt. We zijn nog elke dag bezig met de vraag hoe we nog méér een baken kunnen zijn, hoe we mensen nog béter wegwijs kunnen maken in de woelige wateren van het nieuws.

 »We werken heel veel met onze specialisten: mensen van het huis die gespecialiseerd zijn in een onderwerp, en daar vervolgens ook nog eens heel goed alles over kunnen uitleggen. We zetten hen volop in, en dat wordt duidelijk gewaardeerd.»

Hanne Decoutere «Daarmee kweek je geloofwaardigheid. Wordt er een economisch thema aangesneden, dan verwacht je duiding van Michaël Van Droogenbroeck. Gaat het over Congo, dan weet je dat Peter Verlinden in beeld verschijnt. Hommeles in de Gazastrook: dan komt de analyse van Rudi Vranckx.»

Annelies Van Herck «Dat zijn ook mensen die hun uren niet tellen. Als er in hun sector iets gebeurt, komen ze werken - ook al hebben ze eigenlijk geen dienst. Vaak kunnen zij ook heel goed inschatten hoe belangrijk iets is, en hoeveel aandacht je eraan hoort te besteden.»

HUMO Er wordt al een tiental jaar aangekondigd dat het televisienieuws opgeslokt zal worden door de digitale storm.

Annelies Van Herck «Ik geloof dat de nieuwe media net ons succes verklaren. Want net door de opgang van het internet en net door dat eindeloze volume aan nieuws en informatie is er nood aan iemand die het voor je uitzoekt. Hoe meer nieuwsstromen er komen, hoe meer wij geapprecieerd gaan worden. Wij mogen de gids zijn in een zee van overvloed: dat maakt ons alleen maar sterker.»

Wachters «We moeten het natuurlijk wel in de gaten houden. Mediagebruik verandert, en zal blijven veranderen. En misschien zal er in de toekomst wel anders aan nieuwsmakerij gedaan worden. Maar voorlopig is er geen enkele reden om aan te nemen dat onze manier van nieuwsuitzendingen maken op de helling staat.»

Hanne Decoutere «We omarmen de sociale media ook, hè. We integreren ze in ons journaal, proberen het allemaal goed te kaderen.

Leven na Leuven: licentiaat rechten en nieuwsanker Hanne Decoutere

Hanne Decoutere – het nieuwste gezicht van Het Journaal – kan het aantal keren dat ze als rechtenstudent is uitgegaan op twee handen tellen. “Ik had een topsportstatuut en kon er echt geen studentenleven meer bijnemen.” Wat ervoor in de plaats kwam? Spitzen, Parijs en de liefde van haar leven.

Tout pour une jolie fille, lijkt de ober te denken. Waarop hij Hanne Decoutere (32) niet één maar twee koekjes bij de thee geeft. Het heeft haar al vaker geholpen, vertelt ze. “Toen ik live verslaggeving voor Het Journaal ging doen, moest ik van nul beginnen. Maar op den duur kroop ik tussen de benen van de horde journalisten die dezelfde minister probeerden te bemachtigen. Je suis une fille! Laat me erdoor!”, kirt ze. “Alles om op de eerste rij te staan.”

“Het is tijdens mijn Erasmusjaar in Parijs dat ik gemerkt heb dat ik makkelijk met mensen kan omgaan en zo altijd mijn weg vind. Terwijl iedereen miserie had met de bureaucratie, wandelde ik overal met de glimlach door. Het was het gelukkigste jaar van mijn leven. Ik kom uit Hasselt, studeerde in Leuven en kwam ineens in een wereldstad. We gingen joggen in het park en leefden zoals in een film, vond ik. Ik ontmoette interessante mensen van over heel de wereld. En dat alles in de mooiste stad op aarde én het mekka van de dans.”

Dans is Decouteres eerste en grootste liefde. Ze doet al aan ballet sinds haar zesde, en richtte op haar zesentwintigste mee een dansschool op in Dendermonde, waar ze elke week vier uur lesgeeft. “Er gaat niets boven theater – zelfs tv niet – en dansen was mijn droom. Maar toen ik op mijn twaalfde toegelaten werd tot de Antwerpse Balletschool zeiden mijn ouders nee. Eerst een diploma halen.” Ze zucht lichtjes. “Het heeft een tijdje geduurd, maar toen dacht ik: ok, dan doen we dat. Aan de universiteit had ik een topsportstatuut voor dans. Soms ging ik voor een goede les helemaal tot in Brugge, en mijn vakanties waren vol gepland met optredens en dansstages. Daardoor moest ik wel eerste zit halen en schoot er geen tijd meer over voor een studentenleven. Maar ik vind niet dat ik iets gemist heb.”

Siegfried en Martine

Studeren en dansen lukten nergens beter dan in Parijs. “Ik heb er veel balletlessen gevolgd en ben heel vaak naar voorstellingen gaan kijken met Bert Demarsin, mijn beste vriend. Hij is ondertussen prof aan de KU Leuven. Eigenlijk was Parijs voorbehouden voor de primussen zoals hij, maar onverwacht heb ik er nog een plaats kunnen veroveren. In Parijs heb ik nog meer mijn plan leren trekken. Het was niet alleen een leerschool, maar een echte levensschool. Ik zou het iedereen aanraden.”

“Ik heb nog altijd de beste band met de mensen van toen. Het zijn allemaal dames met pit, die ook begrijpen dat ik soms door het werk iets moet afzeggen. Dat zijn echte vrienden.” Ze zijn trots op hun kersvers nieuwsanker. Tot september was Decoutere algemeen verslaggever voor Het Journaal en had ze er drie jaar als politiek journalist bij Terzake op zitten. Maar het begon allemaal in 2005 met een stage in het kader van Culturele Studies. Het was een soort sabbatjaar, na de bittere ontgoocheling van een geannuleerde danstournee – en wie weet het begin van een carrière – door het SARS-virus. “Ik voelde dat ik alweer een danskans moest missen, en dacht: misschien is het toch niet voor mij. Ik wilde vooruit in mijn leven en via stages bij Studio 100 – waar ik nog gedanst heb bij K3 – en de VRT wilde ik werk vinden. Ik was de laatste die Jan Van Rompaey aanwierf, toen voor het consumentenprogramma Ombudsjan.”

“Ik had gezworen niets met mijn diploma te doen – een beetje als verzet tegen mijn ouders – maar bij Jan merkte ik dat het van pas kwam. Toen Siegfried Bracke en Kris Hoflack mij bij de nieuwsdienst binnenhaalden voor de verkiezingen van 2006 heb ik me gesmeten. Bij mij is het zwart-wit: ofwel doe ik iets heel goed, ofwel niet. Ik was natuurlijk onder de indruk van Siegfried en Martine Tanghe – toch wel la grande dame – maar ik heb altijd geweten dat ik iets in mijn mars had. Ik slaagde voor het journalistenexamen en de stemtest, en besefte meer en meer dat dit vak me ligt.”

No pain, no gain

“Ik ben het meest geïnteresseerd in politiek en crimi – misschien toch vanuit mijn studies. In die domeinen gelden vaak heel felle deadlines en daar heb ik veel van geleerd. Het laatavondjournaal is nu soms ook een race. Tussen kwart voor acht en tien uur kan ik hooguit twee keer naar het toilet lopen. Mijn moeder zegt altijd: Allez, kind, gij staat constant onder stress. Maar daar leef ik voor. Ik ben zelfs boos als ze me niet bellen om uit te rukken. Wij journalisten hebben deadlines nodig om goed te zijn, zeker? De voldoening achteraf is enorm. Zo heb ik het graag: intens met iets bezig zijn, maar het op het einde van de dag ook loslaten.”

“Het nieuws presenteren is stresserender dan je zou denken en ik steek veel tijd in mijn teksten schrijven. Mijn stijl is misschien iets zakelijker dan die van de anderen, maar ik probeer altijd warm te zijn. Ik zie het als een performance. Ik ben nooit zenuwachtig tijdens de opnames; alleen in de tien minuten ervoor. Toen ik danste, gierden de zenuwen me altijd door de keel in de coulissen, maar eens ik op ging, viel dat weg. Ballet heeft me stressbestendig gemaakt en me leren doorzetten. Dat zeg ik ook tegen mijn leerlingen: in het leven komt niet alles vanzelf. Soms moet je er hard voor werken en een beetje pijn voor lijden. Het zijn een beetje mijn kindjes. Ik geef al les sinds mijn twintigste en zie ze dus echt groot worden. De oudsten waren uitgenodigd op mijn trouw.”

Hanne Decoutere is getrouwd – haar VRT-collega Indra Dewitte leidde de ceremonie – in de week van haar vuurdoop als anker. “Als rollercoaster kan dat tellen, maar het lag al lang vast. Het was precies tien jaar geleden dat Geert en ik elkaar ontmoetten. Hij verzorgde het licht en geluid tijdens een voorstelling waarin ik danste. Het was liefde op het eerste gezicht. Hij kwam de trap af en ik dacht: Dat is het. Ik heb hem dat vooral niet laten merken en dat heeft gewerkt”, lacht ze. Twee weken later zijn ze samen, nog vier weken later vertrekt ze naar Parijs. “Ik dacht: Dat gaat niet blijven duren, maar we zijn veel over en weer gereisd. Hij heeft luchtvaart en ruimtekunde gestudeerd in Delft en wou me de Erasmuservaring niet onthouden.”

“Hij is ingenieur, rustig en introvert. Ik ben extrovert. Hij heeft alles onder controle terwijl ik altijd van alles tegelijk doe. Ik ben het combi-meisje. Naast mijn werk ga ik elke vrijdagochtend naar de RTBF – waar ik iets vertel over Vlaanderen –, ik bereid choreografieën voor voor mijn leerlingen en ben soms de assistent van Frank Van Laecke voor opera’s als Nabucco of Aida. Ik leer de massachoreografieën aan en ik kan er mijn passie voor klassieke muziek uitleven. En ik ga drie keer per week lopen en volg nog 4,5 uur balletles.” Ze glimlacht bijna verontschuldigend. “Ik ben heel vermoeiend om mee samen te leven. Soms zucht ik dat ik te veel hooi op mijn vork heb genomen. Gelukkig is Geert er dan, mijn baken van rust. Het komt allemaal goed, zegt hij dan.”

“We beseffen allebei dat we met dit leven voorlopig geen kinderen kunnen hebben. Ik zie mezelf zeker mama worden, maar ik ga nog eventjes wachten. Ik zou niet weten wat ik nu zou moeten laten vallen om tijd vrij te maken.”

Is ze als presentatrice van onze dagelijkse portie onheil niet lichtjes ongerust over de wereld waarin haar kinderen zouden opgroeien? “Ik heb het met mijn man vaak over het milieu en over hoe we in de toekomst misschien zullen moeten vechten voor grondstoffen en proper water. Hij is daar veel pessimistischer in dan ik. Ik denk dat hij gelijk heeft, maar ik wil daar niet aan toegeven.” Ze uit wel haar bezorgdheid over de eurocrisis, en voelt mee met de slachtoffers in Syrië of van het busongeval in Sierre. “Maar je kunt je niet al dat leed aantrekken. Je zou depressief worden. Ik ben en blijf een genieter.”

Ze is net terug van haar huwelijksreis in Zuid-Afrika, en straalt bij de herinnering. “Wat een fascinerend land. Ik wil ook graag nog naar Canada, om de bergen te beklimmen. Maar dat is iets voor later. Ik plan nooit ver vooruit.” Ze weet ook niet waar haar carrière haar zal brengen. “Ik geef toe dat ik met pijn in het hart mijn specialisaties – Frankrijk, en asiel en migratie – heb overgelaten aan collega’s. Maar het voordeel van anker zijn is dat je van alles iets weet. Je graaft misschien niet meer zo diep, maar je kennis is algemener. Maar ik weet nog niet of ik dit voor de rest van mijn dagen blijf doen. Dat is zo boeiend aan het leven: je weet nooit wat er komt.”

Hasseltse Hanne Decoutere wordt nieuwsanker op Eén

De 31-jarige Hanne Decoutere presenteert vanaf september het Het Journaal op Eén. De journaliste, afkomstig uit Hasselt, volgt Freek Braeckman op. Hij zal samen met Tomas De Soete een laatavondprogramma op dezelfde zender presenteren.

“Enkele maanden geleden hebben ze mij gevraagd om deel te nemen aan een screentest. Die ging goed, maar toch was ik verrast toen de keuze op mij viel. Ik heb op korte tijd veel moeten leren, want het was nieuw voor mij om in een studio te staan en om rekening te moeten houden met verschillende camerastandpunten. Gelukkig hebben de collega’s mij enorm geholpen. Ik kijk ernaar uit om te beginnen en ik zal proberen de kijkers zo goed mogelijk doorheen het nieuwe journaal te gidsen", aldus Decoutere.

Decoutere zal samen met Annelies Van Herck en Goedele Wachters het nieuwe journaal van 22.15 uur, dat op maandag 3 september van start gaat op Eén, presenteren. In het nieuwe journaal brengt telkens een van de ankers een kort maar krachtig nieuwsoverzicht van de dag, en dat in vijftien minuten tijd.
Frankrijk

Decoutere, die op woensdag 5 september haar eerste journaal presenteert, werkt sinds 2005 voor de VRT, werkte voor Ter Zake en Het Journaal en deed onder meer de verslaggeving rond de jongste Franse presidentsverkiezingen.

Decoutere blijft naast haar job als nieuwsanker ook werken als verslaggever voor Het journaal en zal ook de dossiers asiel, migratie en Frankrijk blijven opvolgen.

Hanne Decoutere over haar passies, dansen.

Hanne Decoutere begon haar tv-carrière als schaduw

 Ze zou het gemaakt hebben als professionele ballerina, daar is ze stellig van overtuigd. Maar haar ouders zagen haar liever studeren. Op tv deed ze haar eerste pasjes achter een wit scherm bij het Swingpaleis. Nu staat Hanne Decoutere voor het scherm.

 Op je 20ste danste je bij Het swingpaleis.
'Mijn collega’s hebben veel moeite gedaan om daar beelden van te pakken te krijgen. Gelukkig zijn die moeilijk te vinden. Ik moest altijd achter een wit scherm mooie bewegingen staan maken. Je zag dus alleen mijn schaduw.’

‘Het swingpaleis deed ik om tijdens mijn studies wat geld bij te verdienen. Daarmee kon ik dan echte dansstages in binnen- en buitenland betalen. Fijn vakantiewerk, dat was het. Zo ben ik ook bij K3 terechtgekomen – ik heb wel nooit bij het Samsonballet gedanst, zoals op Wikipedia staat.’

Klassiek ballet was op de schoolbanken al je passie.

‘Op school was ik een heel serieus kind. Klassiek ballet is een harde sport, maar het heeft me wel gevormd. Ik heb geen jeugd gehad zoals andere mensen: ik ging zelden uit, zelfs aan de universiteit heb ik al die cantussen en fuiven aan me voorbij laten gaan. Ik blokte hard om eerste zit te halen, zo kon ik de hele zomer van de ene stage naar de andere – drie maanden dansen.

Plichtsbewust, zo heb ik altijd geleefd. Maar ik heb er iets fantastisch voor in de plaats gekregen: veel gereisd, veel theaters gezien en vooral veel kunnen dansen.’

Waarom ben je er niet mee doorgegaan?

De naakte waarheid
‘Mijn ouders wilden dat ik eerst een diploma haalde. Middelbaar én universiteit. Hun grootste zorg: danscarrières zijn kort. Als je je blesseert, heb je niets in handen. We hebben daar veel discussies over gehad. Om eerlijk te zijn: het is een jeugdtrauma. (glimlachje) Ik heb er heel lang mee geworsteld. Nu heb ik er vrede mee – maar nog niet zo heel lang.’

Toch hebben je ouders je op je 11de laten meedoen aan het ingangsexamen voor de Balletschool van Vlaanderen.

‘Ja, ik wilde het zelf heel graag en zij wilden zien of ik het kon halen. Ik herinner me de rit van Hasselt naar Antwerpen nog; hoe hartsgrondig ik hoopte dat ik erbij zou zijn. Uren geoefend op lenigheid, met woordenboeken op mijn benen om te stretchen. Balletpijn is fijn, dat rijmpje kent elke ballerina. Er kwamen heel veel meisjes auditie doen. Negen waren geslaagd. En ik was erbij.’

‘Pas nadien kwam de domper. Mijn ouders waren te rade gegaan bij het PMS. Daar vonden ze dat ik te goed studeerde om balletschool te volgen. Mijn ouders hebben dat advies gevolgd. Mijn wereld stortte in.’

Hanne Decoutere en Wim De Vilder laten zich van hun swingendste kant zien, en geven zich helemaal bloot op de dansvloer.

De klas van Frieda

'Journaal'-ankers Wim De Vilder en Hanne Decoutere leggen het vuur aan de schenen van hun vtm-collega's Dany Verstraeten en Elke Pattyn. Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet geeft les over Brazilië.