zaterdag 11 oktober 2014

Karolien Debecker in Café Corsari @ Belgische Babes Movies

 
Ben Howard laat zijn bloedmooie muziek op je los, Lieven Scheire brengt Nerdland naar de studio, Karolien Debecker gaat pikante thema's op MNM niet uit de weg en Bart Schols is Te Gek!? Dat allemaal in Café Corsari!

Karolien Debecker (MNM) gaat quiz presenteren op Canvas

Karolien Debecker gaat in het najaar de nieuwe quiz "Lijst Debecker" presenteren op Canvas. Voor de MNM-dj is het haar debuut op Canvas én als quizmaster.

Debecker presenteerde eerder al op JIM en Ketnet, en was reporter voor "Vlaanderen Vakantieland". ""Lijst Debecker" wordt een jonge, snelle en snedige quiz”, blikt ze vooruit. "Ik zie het helemaal zitten en hoop dat heel veel jongeren zich geroepen voelen om mee te spelen."

Lijst Debecker is een lijstjes-quiz, geïnspireerd door het Nederlandse format "Per seconde wijzer".

Karolien Debecker (Leuven, 26 mei 1979) is een Vlaamse televisie- en radiopresentatrice.

Karolien Debecker studeerde na haar middelbare studies marketing. Toen ze afstudeerde, vertrok ze naar Schotland om er een master in Mediamanagement te behalen. In Schotland presenteerde ze een internationaal radioprogramma en hiermee was haar liefde voor radio geboren. Terug in België ging ze vrijwillig werken voor Radio Mango en op de nieuwsdienst van Radio Scorpio. Later kwam ze terecht bij FM Brussel, waar ze het ochtendblok presenteerde. In 2004 maakte Debecker haar televisiedebuut bij de regionale zender Ring-TV, waar ze een maandelijkse stadsreportage draaide.

In 2005 kreeg ze landelijke bekendheid toen ze op JIM "shOut!" presenteerde. Dit was het eerste programma specifiek voor jonge holebi's op de Vlaamse televisie, gemaakt in co-productie met Wel Jong Niet Hetero. Het programma was Karolien op het lijf geschreven, want ze is zelf lesbienne. Het programma wilde naar hetero's toe het beeld over holebi's opentrekken en veralgemeningen van de kaart vegen. ShOut! werd gerealiseerd met 34.000 euro steun van de Vlaamse Minister van Jeugd, Sport en Cultuur, Bert Anciaux. Toen het programma afgelopen was, was Debecker nog eventjes vliegende reporter.

In 2006 maakte Karolien Debecker de overstap naar de publieke omroep. Ze presenteerde enkele reportages voor Vlaanderen Vakantieland en was vanaf april 2006 wrapster op Ketnet. In 2009 stopte ze met werken voor Ketnet, ze werd er door Véronique Leysen vervangen. In het najaar van 2008 presenteerde Debecker Was het nu '80, '90 of 2000? op Studio Brussel. Bij het oprichten van MNM in 2009 stapte ze over naar deze nieuwe zender, waar ze het programma in de voormiddag presenteerde in 2009. In 2010 en 2011 presenteerde ze 90's en Nillies in het weekend en De Avondshow tijdens de schoolvakanties. Begin 2012 was ze opnieuw elke werkdag te horen met 90's en Nillies op de middag. In het najaar van 2012 verhuisde ze naar de late avond (21-24 u.) met het programma Generation M.
Privé

Debecker kreeg als jonge vrouw te kampen met botkanker en moest haar onderbeen laten amputeren. Ze getuigde hierover voor het eerst in het één-programma Koppen. Debecker is momenteel kankervrij verklaard.

Dit najaar pakt Canvas uit met 'Lijst Debecker', een pittige nieuwe quiz die wordt gepresenteerd door Karolien Debecker. 'Lijst Debecker' is een lijstjes-quiz, geïnspireerd door het Nederlandse format 'Per Seconde Wijzer'.

Voor MNM-DJ Karolien Debecker is het haar debuut op Canvas én als quizmaster. Karolien presenteerde eerder al op JIM en Ketnet, en was reporter voor 'Vlaanderen Vakantieland'.

''Lijst Debecker' wordt een jonge, snelle en snedige quiz', aldus Karolien. 'Ik zie het helemaal zitten en hoop dat heel veel jongeren zich geroepen voelen om mee te spelen.'

MNM-presentatrice Karolien Debecker verloor been door kanker

 Tijdens de Kom op tegen Kanker Show op Eén heeft MNM-presentatrice Karolien Debecker (33) getuigd over de gevolgen die ze jaren na de genezing van de ziekte nog ondervindt. Op haar achttiende kreeg Debecker te horen dat ze botkanker had, een amputatie van haar onderbeen was onvermijdelijk.

Kom op tegen Kanker staat dit jaar in het teken van kanker bij kinderen. Tijdens de uitzending vertelde Debecker voor het eerst over de gevolgen van kanker op haar leven.

‘Ik kreeg botkanker op mijn achttiende. Op mijn twintigste was er een uitzaaiing in mijn longen – toen werd een stuk long weggenomen. Op mijn drieëntwintigste kreeg ik kanker in de schouder en op mijn vierentwintigste opnieuw. De amputatie van een arm werd nipt vermeden.'

Haar onderbeen kon niet meer gered worden. Debecker kreeg eerst twee maanden intensieve chemo om de groei van de tumor tegen te gaan. Nadien werd ze geopereerd.

'Ik hoop dat mensen me na mijn getuigenis zullen aanspreken en vragen hoe het nu zit. Liever dat dan dat ze naar beneden staren, want, echt waar, daar kan ik niet tegen.'

MNM-radiostem Karolien Debecker over klassieke geneeskunde en aanvullende behandelingen

‘Ik heb mijn leven te danken aan de klassieke geneeskunde. Zonder operatie was ik er niet meer. Maar ik heb ook heel veel gehad aan aanvullende behandelingen.’ MNM-radiovrouw Karolien Debecker telt af naar de zomer, dan is ze tien jaar kankervrij. En dat nadat ze drie keer herviel van een botkanker.

Als ik na het interview met Karolien Debecker in de wagen stap, zingt Robert Palmer The best of both worlds op de radio. Het zijn woorden die het pas afgelopen gesprek perfect samenvatten. Radiovrouw Karolien Debecker had nu bijna tien jaar geleden een tumor in de schouder. Ze koos ervoor om naast de klassieke behandeling ook aanvullende therapieën te volgen. En die hebben haar goed gedaan. Ze pleit dan ook voor veel meer openheid en communicatie tussen de ‘twee werelden’.

De eerste wereld
De klassieke behandeling van kanker komt op de eerste plaats, daar laat Karolien geen twijfel over bestaan. ‘Als ik geen operatie had ondergaan om die tumor weg te nemen, dan zat ik hier nu niet meer. De klassieke behandeling van kanker moet altijd de basis zijn. Operatie, chemotherapie, radiotherapie, daarvan is bewezen dat ze werken. Ik ben in mijn ontdekkingstocht langs de aanvullende behandelingen mensen tegengekomen die me zegden dat een operatie niet nodig was. Dat heb ik nooit in overweging genomen.’

Karolien kreeg de tumor in haar schouder op haar 24ste. Het was de derde keer dat ze herviel van botkanker. Ze was achttien toen een eerste keer een tumor werd ontdekt, in haar knie. Ze onderging een zware operatie, met voor- en nabehandeling met chemotherapie. Toen Karolien twintig was, had ze een uitzaaiing in de longen. Die werd operatief verwijderd, chemo was niet nodig. Drie jaar later was de tumor terug, in het linkerschouderblad. Ze kreeg chemotherapie, gevolgd door een operatie. Nog geen jaar later: weer kanker, in dezelfde schouder. ‘De tumor was behoorlijk groot en hij zat op een zeer lastige plaats, vlak tegen of op een zenuw. De kans dat ik bij een operatie mijn arm zou verliezen, was zeer reëel.

Ik heb toen beslist om geen chemo te volgen. De professor die me behandelde, drong er ook niet echt op aan. Hij zei wel dat een operatie absoluut nodig was, met de kans dat ik een arm kwijt zou zijn wanneer ik wakker werd. Ik voelde me daar absoluut niet klaar voor. Ik had tijd nodig om alles eens op een rijtje te zetten, om mijn lichaam en geest op één lijn te krijgen. Ik heb toen beslist om de operatie twee maanden uit te stellen. De professor begreep me: “Als jij er niet klaar voor bent, dan doen we het niet.” Toen ik na dat gesprek naar buiten stapte, spookten twee woorden door mijn hoofd: en nu?’

De tweede wereld
Karolien wilde in die twee maanden zoveel mogelijk uitzoeken en uitproberen. Via een collega van haar vader kwam ze terecht bij een vrouw die heel erg bezig was met training van de geest en de invloed van de geest op het lichaam. Ze zocht een homeopaat op, ze ging in psychotherapie, ze las heel veel over voeding, ze nam voedingssupplementen, ze volgde energietherapie. ‘Ik stelde me op dat moment voor alles open. Van sommige zaken, zoals de energietherapie of de homeopathie, weet ik nog altijd niet wat ik ervan moet denken. Ik heb heel veel gehad aan meditatie. Die heeft me geholpen om inzicht te krijgen in mezelf en om mijn lichaam heel goed te leren kennen. Ik voelde heel sterk aan dat ik psychologisch in orde moest zijn om mijn lichaam te helpen genezen. Ik sleepte al jaren veel ballast mee: ik ben maar laat uit de kast gekomen als lesbienne, ik kreeg kanker op mijn 18de. En toch bleef ik door het leven denderen. Als ik die last niet kon afschudden, zou ik ook geen kans maken om definitief te genezen, zo voelde ik het aan. En de aanvullende therapieën hebben me daarbij geholpen, ik heb heel veel geleerd in die twee maanden. Ik hield mijn behandelende arts wel altijd op de hoogte van de aanvullende medicatie en de voedingssupplementen die ik nam.’

Bruggen slaan
De wereld van de aanvullende therapieën is een kluwen, heeft Karolien vastgesteld. ‘Je loopt erin verloren, er zijn heel veel tegenstrijdige behandelingen. Wie zijn de mensen die ernstig bezig zijn, wie zijn de kwakzalvers, wie zijn de afzetters?

Je moet er met een dosis gezond verstand in stappen, wat niet gemakkelijk is als je in een periode van overweldigende angst zit. Ziekenhuizen zouden patiënten op dit vlak veel meer moeten begeleiden. Het is gewoon een feit dat heel wat mensen met kanker op zoek gaan naar aanvullende behandelingen, dan moet je hen daar ook in bijstaan. Ik vind het bijvoorbeeld absoluut niet kunnen dat veel ziekenhuizen niet eens voedingsadvies geven aan kankerpatiënten. Ook preventie krijgt veel te weinig aandacht. Ik heb mijn leven te danken aan de klassieke geneeskunde maar tegelijkertijd vind ik haar kortzichtig. Ze kijkt alleen maar naar de organen, het vlees, het bloed, te weinig naar het belang van een gezonde geest, te weinig naar de mens als geheel.’

Na twee maanden was Karolien klaar voor de operatie. De tumor bleek gegroeid maar hij lag niet meer zo dicht bij de zenuw als bij de eerste scan. De operatie lukte, haar arm kon gered worden. Deze zomer zal Karolien tien jaar kankervrij zijn.

Karolien Debecker (MNM) krijgt nog regelmatrig mailtjes over lesbisch-zijn

Karolien Debecker (31) presenteerde op JIM, op Ketnet, op FM Brussel en nu op MNM. Met Tom De Cock vormt ze vaak een zeer sterk duo. En ze doet nog vaak haar coming-out.

    ‘Ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik tòch hetero was’

MNM-presentatrice Karolien Debecker (31) mocht het Holebi Filmfestival in Leuven samen met enkele andere bekende holebi’s openen. ‘Het is belangrijk dat bekende koppen voor hun geaardheid uitkomen.’
Leuven

Zou Titanic ook zo’n succes geweest zijn als Leonardo DiCaprio niet met Kate Winslet, maar met Brad Pitt op de boeg van het schip zou staan? Misschien niet, maar het zou wel een statement geweest zijn dat kon tellen. Want in Hollywoodfilms draait het zo goed als altijd om de liefde tussen een man en een vrouw. Flink vervelend, vond het Holebihuis Vlaams-Brabant. En dus organiseren ze nu al voor de tiende keer het Holebi Filmfestival. MNM-presentatrice Karolien Debecker uit Leuven mocht het festival als ‘bekende lesbo’ openen, samen met andere bekende holebi’s als Will Ferdy, Lieven Debrauwer, Truus Druyts en Timo Descamps.

Hoe belangrijk is het dat bekende mensen durven zeggen: ja, ik ben homo of lesbisch?

Karolien Debecker: ‘Heel belangrijk. Vroeger gonsde het bijvoorbeeld van de geruchten over Bart Kaëll. Iedereen wist dat hij homo was, maar hij durfde er niet voor uitkomen. Op die manier creëer je een heel apart sfeertje. Ik dacht: ‘O jee, het is blijkbaar echt niet OK om homo te zijn.’ Zo hou je het taboe in stand, natuurlijk. Ik kende als tiener ook helemaal geen bekende lesbiennes. En als er op televisie dan toch eens over gesproken werd, werd je met clichés om de oren geslagen. Je zag alleen maar de manwijven en de verwijfde mannen. Dat zet je aan het denken: ‘Ik zie er helemaal niet mannelijk uit, ben ik dan wel lesbisch?’ Yasmine was de uitzondering. Zij was lesbisch, maar ook erg vrouwelijk. En ze kwam er dan nog eens voor uit ook.’

Toch is dat taboe de wereld nog niet uit. Er zijn nog altijd tieners die zelfmoord plegen omdat ze worstelen met hun geaardheid.

‘Ik ken veel holebi’s die thuis niet meer binnen mogen omdat ze er voor uitkomen. Pijnlijk hé? Terwijl het zonder dat taboe al moeilijk genoeg is. Als puber ben je sowieso onzeker. Je doet alles om er bij te horen. Merken dat je anders bent is niet makkelijk, en als je dan ook nog eens knal die geaardheid in je gezicht krijgt is dat best even slikken. Daarom zijn al die organisaties zo belangrijk. Er is nu een vangnet. Bovendien kent vandaag de dag iedereen wel iemand die homo of lesbisch is. Zo uitzonderlijk is dat niet meer.’

Hoe ging dat bij jezelf?

‘Moeilijk. Ik zat mijn hele jeugd in een cocon, in een poging mezelf ervan te overtuigen dat ik tòch hetero was. Toen ik veertien was, werd ik voor het eerst verliefd op een meisje. Perfect normaal dacht ik, want ik had in de Joepie gelezen dat elk meisje die fase doormaakt. Maar toen ik zestien was, was het opnieuw van dat. Maar goed, misschien was dat nog altijd ‘die fase’. Op mijn negentiende heb ik het toch nog eens met een jongen geprobeerd, maar toen was het duidelijk: ik val wel degelijk op meisjes. Toch heeft het dan nog twee jaar geduurd voor ik het thuis vertelde. Belachelijk, eigenlijk. Dat is het enige waar ik spijt van heb: dat ik zo lang gewacht heb om het thuis te zeggen. Want er is niks mis mee. Sterker zelfs: als ik morgen opnieuw geboren zou worden, wil ik terug lesbisch zijn!’ (lacht)

Om naar het Holebi Filmfestival te kunnen gaan, bijvoorbeeld. Pik jij al die films mee?

‘Nee, al kies ik elk jaar hier en daar wel een film uit die ik echt wil zien. Want voor alle duidelijkheid: wij gaan niet naar dat festival omdat het nu eenmaal een Holebi Filmfestival is. We gaan voor de films. De kwaliteit van de films ligt best hoog. Je krijgt er geen flauwekul te zien, maar echt goede films.’

Kwatongen gaan natuurlijk zeggen: ‘Hebben die holebi’s nu echt een apart filmfestival nodig? Zo hou je het mysterie errond en dus ook het taboe net in stand.’

‘Ja zeg, tegen iemand die graag tennis speelt zeg je toch ook niet: ‘Ah, jij wil in een tennisclub spelen? Doe eens normaal en speel in een gewone sportclub!’ Het is net heel belangrijk dat er iets als het Holebi Filmfestival bestaat. Hier vind je niet alleen films op maat van holebi’s, maar ook veel infostands waar holebi’s die met vragen zitten terecht kunnen.’

Jij presenteert zelf op radiozender MNM. Krijg jij veel vragen van luisteraars over je geaardheid?

‘Ik krijg af en toe een mailtje, ja. ‘Hoe heb jij het thuis verteld’, willen ze dan weten. Of: ‘Heb jij een vriendin?’ (lacht) Vroeger kreeg ik dat soort vragen vaker, omdat ik toen op Jim tv Shout presenteerde, het eerste programma voor jonge holebi’s op de Vlaamse televisie.’

Daarna werd je ook presentatrice op Ketnet, maar nu doe je uitsluitend radiowerk. Op MNM.

‘Klopt. De start van MNM was heel intensief, waardoor de combinatie met Ketnet moeilijk werd. En trouwens, ik ben intussen 31, je kan niet eeuwig op Ketnet blijven presenteren. Al wil dat nu ook weer niet zeggen dat ik definitief voor de radio kies. Ik blijf die twee liefst van al combineren.’

Genoteerd. Tot slot willen we nog snel een misverstand uit de wereld helpen: die beruchte gaydar, bestaat die echt of is dat een mythe?

‘Die bestaat absoluut! Dat is een soort zesde zintuig dat je ontwikkelt waardoor je meteen weet of iemand lesbisch is of niet. Handig, want het is erg pijnlijk om verliefd te worden op een hetero-meisje. Hoe die gaydar dan precies werkt? Goh, als je vaak in holebi-kringen vertoeft kan je al snel aan iemands gedrag, kledij of manier van praten afleiden of hij of zij hetero is of niet. Al moet ik toegeven: die gaydar durft er af en toe ook wel eens naast zitten.’

MNM-presentatrice Karolien Debecker heeft in het holebi-magazine Zizo onthuld welke vrouw haar favoriete onenightstand is. Die eer is weggelegd voor niet één maar voor twee vrouwen: Scarlett Johansson en dichter bij huis... Saartje Vandendriessche.

Oktober is seksmaand bij 'Generation M' op MNM

In koten, aula's en op studentenfeestjes vliegen de hormonen weer lustig in het rond, want vorige week is het nieuwe academiejaar van start gegaan.

Een perfecte aanleiding voor het MNM-programma 'Generation M' om het een maand lang over seks en seksualiteit te hebben.

Samen met Lies Verhetsel, experte bij Sensoa, praat MNM-dj Karolien Debecker in oktober vier woensdagen na mekaar met jongeren over seks en seksualiteit. 'Het is geleden van De Lieve Lust, ondertussen al vijftien jaar geleden, dat er nog uitgebreid radio werd gemaakt over seks', aldus Debecker. 'En wat ik gemerkt heb, is dat ondanks het grote internetaanbod er in mijn programma nog altijd veel vragen binnenkomen over seks. En heel veel misverstanden. Daar willen we het eens uitgebreid over hebben, Want als je jong bent, wil je toch weten hoe de vork aan de steel zit? En je wilt al zeker niets doen waar je achteraf spijt van hebt.'

'Je kan er maar beter goed geïnformeerd aan beginnen. Sukkelseks is ok, maar spijt of schaamte achteraf is bijzonder jammer', zegt MNM-dj Karolien Debecker.

Vier woensdagen lang focust 'Generation M', dat voor de gelegenheid omgedoopt wordt tot 'Generation MMMMM', op seksualiteit. Telkens gaat het over een ander thema. Zo gaat het tijdens de eerste week (woensdag 1 oktober) over 'goede, fijne seks en sukkelseks'. Wat maakt seks goed of net slecht/saai? Wanneer ga je over iemand zijn of haar grens? Wat als jij en je partner geen gelijklopend libido hebben? En hoe seks beleven als je fysiek beperkt bent?

Tijdens week 2, op woensdag 8 oktober, gaat het over maagdelijkheid en hoe jonge moslims en moslima's omgaan met seksualiteit. Een onderwerp dat taboe is en vaak gevoelig ligt. Maar ook een thema dat Karolien niet uit de weg wil gaan. Hoe wordt seksualiteit beleefd in de islamitische cultuur. Klopt het bijvoorbeeld dat jonge moslima's niet durven gaan zwemmen uit angst om hun maagdenvlies te doorbreken?

De derde aflevering (woensdag 15 oktober) gaat over holebi's. Wat kunnen hetero's en holebi's van elkaar leren? En kloppen de stereotype beelden dat alle homomannen anale seks hebben en dat lesbische vrouwen allerlei speeltjes moeten gebruiken om toch maar aan hun trekken te komen?

In de laatste aflevering (woensdag 22 oktober) praat Karolien Debecker met haar luisteraars over wat te doen als je een laag libido hebt, of seks met je partner nooit echt lekker is geweest.